Πως επηρεάζει ο καφές τη στυτική λειτουργία;
Ο καφές αποτελεί το ευρύτερα καταναλισκόμενο ρόφημα παγκοσμίως, με περίπου τον μισό πληθυσμό να καταναλώνει καφέ σε καθημερινή βάση. Η κατανάλωσή του σε μεγάλο βαθμό γίνεται στον Δυτικό κόσμο, με τα σκήπτρα να τα κρατά η Φινλανδία με 12 κιλά ετήσια κατανάλωση ανά κάτοικο ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην 16η θέση παγκοσμίως με κατανάλωση 5,5 κιλών.
Η καφεΐνη που αποτελεί το κύριο συστατικό του καφέ αλλά και πολλά άλλα συστατικά του έχουν ποικίλες ευεργετικές επιδράσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα.
Πρόσφατα μελετήθηκε η επίδραση της καφεΐνης και στην στυτική λειτουργία.
Σε θεωρητική βάση, η καφεΐνη μπορεί να βελτιώσει τη στυτική δυσλειτουργία λόγω της χάλασης (χαλάρωσης) που προκαλεί στα λεία μυϊκά κύτταρα στα σηραγγώδη σωμάτια του πέους που έχει ως αποτέλεσμα την αυξημένη ροή αίματος στις πεΐκές αρτηρίες.
Η ευεργετικές επιδράσεις της καθημερινής κατανάλωσης καφέ στο αγγειακό δίκτυο του πέους ίσως να οφείλονται στις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της καφεΐνης και των υπολοίπων συστατικών, κυρίως του χλωρογενικού οξέος που είναι μια πολυφαινόλη με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση στο καφέ η οποία υπάρχει επίσης σε μεγάλες συγκεντρώσεις στα φρούτα και τα λαχανικά.
Αν και τα ευρήματα προηγούμενων ερευνών για το κατά πόσον ο καφές επηρεάζει τη στυτική λειτουργία ήταν αντιφατικά, μια πολύ πρόσφατη μελέτη σε πληθυσμό 3.724 ανδρών που συμμετείχαν στην Αμερικανική Εθνική Μελέτη για την Υγεία και τη Διατροφή (National Health and Nutrition Examination Survey, NHANES), έδειξε ότι η στυτική δυσλειτουργία εμφανιζόταν λιγότερο συχνά σε άτομα που κατανάλωναν συγκεντρώσεις καφεΐνης 160-375 mg την ημέρα, συγκέντρωση που αντιστοιχεί με 2-3 φλιτζάνια καφέ.
Ενδιαφέρον, επίσης, παρουσιάζει το εύρημα ότι η κατανάλωση καφέ μειώνει την πιθανότητα εκδήλωσης στυτικής δυσλειτουργίας στους ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση και στα παχύσαρκα άτομα. Από την άλλη πλευρά, η κατανάλωση καφέ δεν φάνηκε να έχει τα ίδια αποτελέσματα σε διαβητικά άτομα, ίσως γιατί ο σακχαρώδης διαβήτης έχει ιδιαίτερα δυσμενή επίδραση στους μηχανισμούς που ρυθμίζουν την στύση.
