Πράσινο τσάι και τροφές πλούσιες σε σίδηρο
Οι πολλαπλές ευεργετικές ιδιότητες του πράσινου τσαγιού είναι ευρέως γνωστές. Οι αντιοξειδωτικές πολυφαινόλες που διαθέτει συμβάλλουν στην καταπολέμηση των βλαβερών ελεύθερων ριζών οι οποίες ευθύνονται για ασθένειες όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο καρκίνος.
Τι γίνεται αν μετά από ένα γεύμα πλούσιο σε σίδηρο πιούμε τσάι;
Ο Matam Vijay-Kumar, επίκουρος καθηγητής του Penn State αναφέρει: «Αν καταναλώνετε πράσινο τσάι μετά από ένα γεύμα πλούσιο σε σίδηρο, συστατικά του τσαγιού θα συνδεθούν με το σίδηρο, χάνοντας έτσι την αντιοξειδωτική τους ιδιότητα. Για να ληφθούν όλα τα οφέλη του πράσινου τσαγιού, είναι καλύτερο να μην καταναλώνεται μαζί με τροφές πλούσιες σε σίδηρο, όπως το κόκκινο κρέας και τα σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά». Σύμφωνα με τον Vijay-Kumar, το ίδιο ισχύει και για την πρόσληψη συμπληρωμάτων σιδήρου.
Σύμφωνα με αυτή την μελέτη, η κύρια κατεχίνη που βρίσκεται στο πράσινο τσάι, EGCG, αναστέλλει τη μυελοϋπεροξειδάση, ένα προ-φλεγμονώδες ένζυμο απελευθερώνεται από τα λευκά αιμοσφαίρια κατά τη διάρκεια της φλεγμονής. Ως αποτέλεσμα της αναστολής αυτής, περιορίζονται τα συμπτώματα της φλεγμονώδης νόσου του εντέρου, όμως εάν η EGCG και ο σίδηρος καταναλωθούν ταυτόχρονα, χάνεται η ικανότητά της αναστολής της μυελοϋπεροξειδάσης. Έτσι συστήνουν σε όσους ασθενείς πάσχουν από χρόνιες φλεγμονές του πεπτικού συστήματος να μην συνδυάζουν συμπληρώματα σιδήρου ή τροφές πλούσιες σε σίδηρο με πράσινο τσάι.
Ποιο είναι ο ρόλος της βιταμίνης C εδώ;
Άλλη έρευνα υποστηρίζει ότι η βιταμίνη C τριπλασιάζει την απορρόφηση του σιδήρου. Έτσι αν λοιπόν πιείτε τσάι με λεμόνι, ή άλλη τροφή πλούσια σε βιταμίνη C, όπως μπρόκολα και πιπεριές, τότε η ανασταλτική δράση του πράσινου τσαγιού εξισορροπείται από το ενισχυτικό αποτέλεσμα της βιταμίνης C. Η μελέτη αυτή έγινε στην Ινδία και δημοσιεύθηκε στο The American Journal of Clinical Nutrition.
"Τα οφέλη του πράσινου τσαγιού εξαρτώνται από τη βιοδιαθεσιμότητα των ενεργών συστατικών του" αναφέρει ο Beng San Yeoh, μεταπτυχιακός φοιτητής στην ανοσολογία και τα λοιμώδη νοσήματα και πρώτος συγγραφέας της μελέτης. Στη συνέχεια συμπληρώνει ότι: "Σημασία δεν έχει μόνο το τι τρώμε, αλλά και με τι το συνοδεύουμε".