Σπαράγγια ένα αριστοκρατικό λαχανικό
Μονοκότυλα, αναρριχώμενα ή θαμνώδη φυτά, αυτοφυή ή καλλιεργούμενα ως λαχανικά ή καλλωπιστικά, είναι το αγαπημένο λαχανικό των Ευρωπαίων στη λευκή, πράσινη ή μωβ εκδοχή τους και τρώγονται σαν σαλάτα ή είναι συνοδευτικό gourmet πιάτων.
Οι γευστικότατοι και σαρκώδεις μίσχοι του φυτού Asparagus officinalis της οικογένειας Asparagaceae είναι γνωστοί από την εποχή της Αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης όπου θεωρούνταν εξέχουσα νοστιμιά. Από τα πιο αρχαία λαχανικά, πιστεύεται ότι κατάγονται από την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Μικράς Ασίας. Είναι συγγενείς με την οικογένεια των φυτών Liliaceae που περιλαμβάνει το κρεμμύδι, το σκόρδο, την τουλίπα και τον ασφόδελο. Σήμερα αποτελούν μεγάλη εμπορική καλλιέργεια στην Κίνα, την Ευρώπη, το Περού, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ.
Η άγρια σπαραγγιά είναι χαμηλός θάμνος με σκούρο πράσινο χρώμα, που αντί για φύλλα έχει αγκάθια. Οι βλαστοί της βγαίνουν ξεχωριστά απευθείας από το χώμα, χωρίς την ύπαρξη κεντρικού κορμού. Αυτό που τρώγεται είναι τα νεαρά βλαστάρια. Το χρώμα τους ποικίλει από υπόλευκα, σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου, έως σκούρο πράσινο σχεδόν μαύρο. Βρίσκεται σχεδόν παντού, από δίπλα στη θάλασσα ως τα ψηλά βουνά. Αγαπάει τα νερά, τις δροσιές αλλά την βρίσκουμε και σε ξερούς πευκώνες.
Είναι από τα λίγα φυτά που μπορούν να επιζήσουν κάτω από τις πευκοβελόνες. Της αρέσουν οι φράχτες, που τους χρησιμοποιεί για να πλέξει τα κλαδιά της, τα εγκαταλειμμένα οικόπεδα ή κτήματα, κοντά σε ποτάμια ή τρεχούμενα νερά. Είναι το πρώτο βλαστάρι της άνοιξης. Στα ήπια και παραθαλάσσια μέρη ξεκινάει από τα τέλη Φεβρουαρίου, όσο απομακρυνόμαστε και ανεβαίνουμε σε ύψος το Μάρτιο, τον Απρίλιο, ακόμα πιο ψηλά μέχρι το Μάιο. Από το φυτό μαζεύουμε το τρυφερό βλαστάρι πριν απλώσει φύλλα, που βγαίνει από την ίδια ρίζα δίπλα με τα περσινά και παλιότερα κλαδιά. Το κόβουμε με το χέρι έως το σημείο που είναι τρυφερό. Με αυτό τον τρόπο μαζεύουμε βλαστάρια 8-15 εκατοστών.
Στα καλλιεργήσιμα σπαράγγια, καλύπτοντας το χώμα γύρω από τους αναδυόμενους βλαστούς τους στερούμε το φως του ήλιου. Με αυτόν τον τρόπο απαγορεύουμε στους βλαστούς να κάνουν φωτοσύνθεση και γίνονται χλωμοί. Στην Ευρώπη αυτά τα λευκά σπαράγγια είναι δημοφιλή για την εξαιρετική και λεπτή γεύση τους.
Πέρα από την ιδιαίτερη γεύση και νοστιμιά τους τα σπαράγγια είναι εξαιρετικά ωφέλιμα στην υγεία.
