Η ιστορία, τα είδη και οδηγίες συντήρησης για το κέιλ τον βασιλιά των πράσινων λαχανικών

Η ιστορία του Kale

Το κέιλ καλλιεργείται εδώ και 2.000 χρόνια τότε που το παραγνωρισμένο αυτό λαχανικό αποτελούσε την κύρια διατροφή μέχρι το Μεσαίωνα. Πιστεύεται ότι γύρω στο 600 π.Χ. οι Κέλτες το έφεραν στην Ευρώπη από την Μικρά Ασία και επειδή είναι ανθεκτικό στην παγωνιά, εξαπλώνεται παντού και φθάνει μέχρι την Βόρεια Αμερική τον 17ο αιώνα. 
Καταγραφές φανερώνουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες καλλιεργούσαν πράσινα φυλλώδη λάχανα που έμοιαζαν με το κέιλ, τα οποία έβραζαν και έτρωγαν ως θεραπεία για τη μέθη. Αλλά και στα πρώιμα Ρωμαϊκά χειρόγραφα περιλαμβάνονται αναφορές σε «κράμβες», μια λέξη που περιελάμβανε φυτά που έμοιαζαν με κέιλ. 

Μετά τον Μεσαίωνα εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη και την Ασία ενώ στη συνέχεια Ιταλοί, Ρώσοι και Σκωτσέζοι ανέπτυξαν διάφορα είδη κέιλ.  Στη διάρκεια της κατοχής, το χρησιμοποιούσαν σε θρεπτικές πίτες ενώ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πέρασε στην αφάνεια και για δεκαετίες θεωρούνταν μια και «ταπεινή» πρασινάδα. 

Επανήλθε στο προσκήνιο με το παγκόσμιο κίνημα «από το αγρόκτημα στο τραπέζι» που έφερε πίσω στη διατροφή μας πολλές ξεχασμένες τροφές.

Ποικιλίες

Η ποικιλία «Curly» είναι η πιο αναγνωρίσιμη και πιο δημοφιλής στην παγκόσμια αγορά. Τα φύλλα της είναι σφιχτοδεμένα και κατσαρά και οι μίσχοι ινώδεις και σχίζονται εύκολα όταν το λαχανικό είναι φρέσκο. Τη συναντάμε σε διάφορες αποχρώσεις, σε ανοιχτό ή βαθύ πράσινο ή ακόμα και σε μωβ χρώμα.

Το «Lacinato» ή «Dinosaur», είναι μια ποικιλία με πράσινο-μπλε χρώμα. Το ελαφρώς «τσαλακωμένο», στενόμακρο φύλλωμά του, έχει την ιδιότητα να διατηρεί σκληρή σύσταση ακόμα και μετά το μαγείρεμα. Γευστικά είναι πιο γλυκό και εκλεπτυσμένο.

Το «Red Russian» το αναγνωρίζει κανείς από τα επίπεδα φύλλα του, που μοιάζουν με εκείνα της ρόκας ή την εξωτερική στρώση του λάχανου, ενώ θα παρατηρήσετε μια σκούρα κοκκινωπή απόχρωση στο κοτσάνι. Η γεύση του είναι γλυκιά, ήπια και αφήνει μια ελαφριά αίσθηση πιπεριού. Πριν το μαγειρέψετε, θυμηθείτε να αφαιρέσετε όλα τα κοτσάνια, καθώς είναι υπερβολικά σκληρά για κατανάλωση και μπορεί να προκαλέσουν στομαχικές διαταραχές. 

Το εντυπωσιακό σκούρο μωβ «Redbor» μοιάζει με ένα κατσαρό σέσκουλο και χρησιμοποιείται τόσο για κατανάλωση όσο και για διακόσμηση πιάτων αλλά και χώρων, κήπων κ.λπ. 

Οδηγίες συντήρησης

Οι περισσότερες ποικιλίες κέιλ τείνουν να πικρίζουν πολύ γρήγορα, γι’ αυτό και πρέπει να πλένεται πολύ καλά, να φυλάσσεται μέσα σε πλαστική σακούλα στη συντήρηση του ψυγείου και να καταναλώνεται σε 2-3 μέρες από την ημέρα της αγοράς. Αν δεν το πλύνετε, διατηρείστε το στη συντήρηση για 5-7 μέρες. Αφαιρέστε το χοντρό κεντρικό κοτσάνι που είναι συνήθως πολύ σκληρό.