Λιγότερες θερμίδες-περισσότερα χρόνια ζωής;

Το Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison σε μια συνεργασία με το Εθνικό Ινστιτούτο Γήρανσης της Αμερικής (NIA) δημοσίευσαν στο περιοδικό Nature Communications τα ευρήματα των επί δεκαετίες συνδυασμένων ερευνών τους. Είναι η πρώτη φορά που αυτές οι ομάδες έχουν εργαστεί από κοινού σε έρευνα, μετά από αντικρουόμενες αναφορές σχετικά με το θέμα. Σε μια μελέτη του 2009, το Πανεπιστήμιο της ομάδας Wisconsin-Madison διαπίστωσε ότι οι πίθηκοι ρήσους (Macace mulatta) που έτρωγαν λιγότερο από ό, τι οι συνομήλικοί τους, εμφάνισαν μείωση των καρδιακών παθήσεων, των ποσοστών καρκίνου και αντίστασης στην ινσουλίνη - και έζησαν περισσότερα χρόνια. Το 2012 το ΝΙΑ διαπίστωσε ότι ο περιορισμός της πρόσληψης θερμίδων στους πιθήκους δεν φάνηκε να έχει καμία συνολική βελτίωση της επιβίωσης τους, παρόλο που υπήρχε γενικότερη βελτίωση της υγείας τους.

Τι όμως οδήγησε στην απόκλιση μεταξύ των αρχικών πορισμάτων των δύο ομάδων; Διάφοροι παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων της τροφής, της ηλικίας και του φύλου των συγκεκριμένων πιθήκων. "Νομίζω ότι αυτό δείχνει ότι είναι σημαντικό να είμαστε όλοι προσεκτικοί και να μην υποθέτουμε ότι μία και μόνο μελέτη είναι η τελική απάντηση," σημειώνει  η Δρ Julie Mattison του ΝΙΑ. Μια πολύ σημαντική εξήγηση στο γιατί τα προηγούμενα αποτελέσματα ήταν σε αντίθεση με το ένα το άλλο, έγκειται στο γεγονός ότι τα ζώα που εξετάστηκαν στις μελέτες των δύο ομάδων, περιόρισαν τη διατροφή τους σε διαφορετικές ηλικίες. Ενώ η μείωση του φαγητού βρέθηκε να βοηθά τους ενήλικους πιθήκους, οι νεότεροι δεν επωφελούνται με τον ίδιο τρόπο από τους θερμιδικούς περιορισμούς. Οι πίθηκοι και από τις δύο ομάδες τέθηκαν σε διαφορετικές δίαιτες. Οι πίθηκοι από το  UW-Madison έτρωγαν επεξεργασμένα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, ενώ εκείνοι του πειράματος του Ινστιτούτου ΝΙΑ τρέφονταν με τρόφιμα φυσικής προέλευσης. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι πίθηκοι ελέγχου του UW-Madison ήταν πιο παχουλοί από τους άλλους. Όπως και στους ανθρώπους, τα είδη των τροφίμων που καταναλώνονται φαίνεται να κάνουν μεγάλη διαφορά στο σωματικό λίπος και τη συνολική υγεία. Μια άλλη διαφορά  ήταν το φύλο: οι θηλυκοί πίθηκοι φάνηκε να είναι λιγότερο ευάλωτοι στις επιπτώσεις του λίπους. «Συνολικά, τα 30 χρόνια αυτής της έρευνας ανάμεσα στις δύο ομάδες προσέφεραν μια μεγαλύτερη, πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το πώς ένας πολύπλοκος συνδυασμός παραγόντων - από την ηλικία, το φύλο και την ποιότητα των τροφίμων - παίζουν ρόλο στο πόσο η πρόσληψη θερμίδων επηρεάζει την υγεία και την μακροζωία των πιθήκων»,  δήλωσε η Mattison.

H Δρ Rozalyn Anderson, μία από τους συντάκτες της έρευνας και αναπληρώτρια καθηγήτρια ιατρικής στο UW-Madison συμπλήρωσε ότι οι πίθηκοι ρήσους αποτελούν πολύ καλά πειραματόζωα καθώς παρουσιάζουν τις ίδιες ευαισθησίες με τους ανθρώπους, όσον αφορά τις επιπτώσεις της ηλικίας και των ασθενειών. Πρόσθεσε ακόμη ότι τα συνδυασμένα αποτελέσματα των ετών έρευνας από αυτές τις ομάδες, μπορεί να συμβάλουν στην εμβάθυνση της κατανόησης της γήρανσης του ανθρώπου και των πρωτευόντων ειδών και το συσχετισμό των θερμίδων που καταναλώνει κάποιος με τις επιπτώσεις που συνδέονται με τη γήρανση. Και κατέληξε:  "κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης έρευνάς μας, περιμένω να καταλάβουμε με κάθε λεπτομέρεια, τη διαδικασία της γήρανσης και τα αποτελέσματά της, για να δούμε πώς η πρόσληψη θερμίδων επηρεάζει τους νευρολογικούς και σκελετικούς ιστούς.  Αν μπορέσουμε να προσδιορίσουμε κάποια ειδικά θέματα που αφορούν τους ιστούς, μπορεί να βρούμε νέους τρόπους για την καταπολέμηση των ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία με βάση την έρευνα μας. Είναι μια εντελώς νέα μέθοδος για την θεραπεία και την πρόληψη αυτών των ασθενειών".