Τα ωμέγα-6 λιπαρά μειώνουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2

Πιθανότατα έχετε ήδη συνειδητοποιήσει ότι η κατανάλωση τροφών ολικής άλεσης σε σύγκριση με τις επεξεργασμένες μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη, αλλά γνωρίζετε ότι οι τύποι των ελαίων, των ξηρών καρπών και των σπόρων που συμπεριλαμβάνετε στη διατροφή σας μπορούν επίσης να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο; Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πριν λίγες ημέρες στην επιθεώρηση The Lancet Diabetes & Endocrinology, διαπίστωσε ότι τροφές πλούσιες σε ωμέγα- 6 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, όπως είναι τα καλαμποκέλαια, οι ξηροί καρποί και ο λιναρόσπορος, θα μπορούσαν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου. Ειδικότερα, τα υψηλά επίπεδα λινολεϊκού οξέος, το οποίο είναι το πλέον κυρίαρχο των ωμέγα-6, μείωσαν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη κατά 43%.

Η ερευνητική ομάδα του George Institute for Global Health στο Newtown της Αυστραλίας εξέτασε τη σχέση μεταξύ του διαβήτη τύπου 2 και του επιπέδου των ω-6 λιπαρών οξέων. Συγκεντρώθηκαν στοιχεία από 20 μελέτες που ολοκληρώθηκαν μεταξύ 1970 και 2010, στις οποίες συμμετείχαν περίπου 40.000 άτομα από 10 ευρωπαϊκές χώρες. Όσοι συμμετείχαν στη μελέτη δεν είχαν διαβήτη όταν ξεκίνησαν οι μελέτες, συνεπώς η έρευνα δεν επικεντρώθηκε σε άτομα που είχαν ήδη διαγνωστεί. Αντίθετα, «παρακολουθήσαμε τους συμμετέχοντες στη μελέτη μας, οι οποίοι δεν είχαν διαβήτη στην αρχή, μετρήσαμε πόσα λιπαρά ωμέγα-6 υπήρχαν στο αίμα τους, συνεχίσαμε την παρακολούθησή τους και διαπιστώσαμε ποιος ανέπτυξε διαβήτη», λέει ο συγγραφέας της μελέτης Jason Wu, ερευνητής στο τμήμα πολιτικής για τα τρόφιμα του George Institute for Global Health. Από τα 40.000 άτομα που αναλύθηκαν, κατά τη διάρκεια της μελέτης σημειώθηκαν περίπου 4.300 νέες περιπτώσεις διαβήτη.

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι εκείνοι που είχαν τα υψηλότερα επίπεδα λινολεϊκού οξέος στο αίμα ήταν πολύ λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2, σε σύγκριση με αυτούς που παρουσίαζαν χαμηλά επίπεδα. Η διατροφική πρόσληψη του λινολεϊκού οξέος συνεργάζεται καλά με τα επίπεδα των ιστών. "Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν τα μακροπρόθεσμα οφέλη του λινολεϊκού οξέος για την πρόληψη της εμφάνισης του διαβήτη τύπου 2", λέει ο Wu. "Η έρευνα υποστηρίζει επίσης τη σύσταση για αύξηση της πρόσληψης φυτικών ελαίων που περιέχουν λινολεϊκό οξύ". Επιπλέον, οι επιστήμονες εξέτασαν έναν μεταβολίτη του λινολεϊκού οξέος, το αραχιδονικό οξύ, το οποίο ρυθμίζεται πιο στενά από το σώμα και δεν επηρεάζεται τόσο πολύ από τη διατροφή. Αυτό το λιπαρό οξύ βρέθηκε να είναι ουδέτερο στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 2.

Παρά τα πολλά υποσχόμενα ευρήματα, τα ωμέγα-6 λιπαρά έχουν κατά καιρούς κατηγορηθεί καθώς έχει θεωρηθεί ότι συμβάλλουν στην ανάπτυξη φλεγμονών. Κάποιες μελέτες συσχέτισαν αυτές τις φλεγμονές με πιθανή αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων, γεγονός που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία για τους διαβητικούς, οι οποίοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για την ασθένεια σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Η ομάδα του Wu απάντησε ότι τα ευρήματά τους μαζί με τα αποτελέσματα προηγούμενων μελετών :"δεν δείχνουν ότι τα υψηλά επίπεδα διαιτητικών ωμέγα-6 PUFA είναι επιβλαβή" και προσθέτουν ότι "αν και τα ωμέγα-3 και ωμέγα-6 PUFA έχουν τεθεί υπό αμφισβήτηση επειδή θεωρήθηκε ότι ανταγωνίζονται μεταξύ τους, δεν εντοπίσαμε κανένα στοιχείο φυσιολογικής σχετικής αλληλεπίδρασης σε αυτή τη μεγάλη και αναλυτική έρευνα". Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα μπορεί να συμβάλλουν στη βελτίωση των επιπέδων γλυκόζης και της αντίστασης στην ινσουλίνη σε σύγκριση με άλλα μακροθρεπτικά συστατικά, όπως οι υδατάνθρακες, τα μονοακόρεστα και τα κορεσμένα λιπαρά. Η κατανάλωση μιας δίαιτας πλούσιας σε ωμέγα-6 μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του λιπώδους ιστού, στη βελτίωση της ινσουλίνης νηστείας και μπορεί να λειτουργήσει ως αντιφλεγμονώδες.

Ο οργανισμός μας δεν μπορεί από μόνος του να παράγει ωμέγα-6 λιπαρά οξέα, οπότε εναπόκειται σε εμάς να τα ενσωματώσουμε στη διατροφή μας. Βρίσκονται σε μεγάλες ποσότητες σε φυτικά έλαια (κυρίως στη σόγια, το ηλιέλαιο και το καλαμποκέλαια), σε σπόρους (σουσάμι, κολοκυθόσποροι και λιναρόσποροι) αλλά και τους ξηρούς καρπούς (καρύδια και κουκουνάρι). Οι ειδικοί συνιστούν στα άτομα με διαβήτη να καταναλώνουν ¼ φλιτζάνι ξηρούς καρπούς ή σπόρους κάθε μέρα, αλλά να μην πέσετε στην παγίδα του «όσο περισσότερο, τόσο το καλύτερο» όταν πρόκειται για τα λιπαρά καθώς ένα φλιτζάνι καρύδια έχει περίπου 1.000 θερμίδες. Ακόμη και αν είναι ένα υγιή λιπαρά, παραμένουν λιπαρά.

Φωτεινή Πουρνάρα