Η ιδιαιτερότητα και τα χαρακτηριστικά της Κρητικής Διατροφής
Η διατροφή των Κρητικών κατά την δεκαετία του 1960, περιλάμβανε κυρίως τρόφιμα από φυτικές πηγές, ενώ τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης καταναλώνονταν σε μικρότερες ποσότητες και αραιότερα. Σε γενικές γραμμές η διατροφή αποτελείτο από εποχιακά τρόφιμα που είχαν υποστεί ελάχιστη ή και καθόλου επεξεργασία, και τα οποία ήταν προϊόντα της ευρύτερης περιοχής.
Η βάση της διατροφής των Κρητικών εκείνη την εποχή ήταν τα φρέσκα και αποξηραμένα φρούτα, τα όσπρια, τα λαχανικά, τα ενδημικά άγρια χόρτα και αρωματικά φυτά, τα μη επεξεργασμένα δημητριακά και οι ξηροί καρποί, των οποίων την καλλιέργεια ευνοούσε το κλίμα της περιοχής. Γαλακτοκομικά προϊόντα καταναλώνονταν καθημερινά σε χαμηλές έως μέτριες ποσότητες. Πουλερικά και ψάρια καταναλώνονταν σε εβδομαδιαία βάση σε μέτριες ποσότητες, ενώ αντίθετα το κόκκινο κρέας καταναλωνόταν μόνο λίγες φορές μέσα στο μήνα.
Το ελαιόλαδο, το οποίο χρησιμοποιούνταν τόσο στις σαλάτες, όσο και στην παρασκευή των φαγητών, σε αντίθεση με τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης στις οποίες καταναλώνονταν κυρίως ζωικά λίπη, αποτελούσε τη βασική πηγή λίπους στη διατροφή. Βασικό χαρακτηριστικό της διατροφής της Κρήτης το 1960 ήταν επίσης η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, κυρίως με τη μορφή του κόκκινου κρασιού που συνόδευε τα γεύματα. Τέλος, σύνηθες καθημερινό επιδόρπιο αποτελούσαν τα φρέσκα φρούτα, ενώ διάφορα παραδοσιακά γλυκά με βάση το μέλι καταναλώνονταν λίγες φορές μέσα στην εβδομάδα.
Αρχικά, η προστατευτική επίδραση της Κρητικής διατροφής στην υγεία αποδόθηκε στην υψηλή περιεκτικότητά της σε μονοακόρεστα λιπαρά, λόγω της καθημερινής χρήσης του ελαιολάδου, και στη χαμηλή περιεκτικότητά της σε κορεσμένα λιπαρά, λόγω της χαμηλής κατανάλωσης κόκκινου κρέατος. Πλέον είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι αυτό το διατροφικό σχήμα παρουσιάζει και άλλα σημαντικά χαρακτηριστικά, αφού πρόκειται για μια διατροφή που όταν καταναλώνεται σε επαρκείς ποσότητες παρέχει όλα τα απαραίτητα μικροθρεπτικά συστατικά (δηλαδή τις βιταμίνες και τα ανόργανα στοιχεία), ενώ είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα, σε φυτικές ίνες, σε αντιοξειδωτικά συστατικά και σε διάφορα φυτοχημικά, τα οποία ασκούν σημαντικές δράσεις σε διάφορες λειτουργίες, επηρεάζοντας με θετικό τρόπο την υγεία του οργανισμού.
Η Κρητική διατροφή της δεκαετίας του 1960 παρουσιάζει διαφοροποιήσεις σε σχέση με τις διατροφικές συνήθειες των άλλων περιοχών της Μεσογείου κατά την ίδια χρονική περίοδο. Στη μελέτη των Επτά Χωρών φάνηκε ότι στην Κρήτη η κατανάλωση ελαιολάδου, οσπρίων, φρούτων και πατάτας ήταν υψηλότερη συγκριτικά με την κατανάλωση των τροφίμων αυτών στη Νότια Ιταλία. Από την άλλη, το κόκκινο κρέας, το ψάρι και τα δημητριακά καταναλώνονταν σε μικρότερες ποσότητες.
