Ο Νέος Παλιός Κόσμος του Ελληνικού οίνου

Στα πλαίσια της Vinexpo η Corrine Mui, πρέσβειρα του Ελληνικού οίνου και πρόεδρος του AWSEC (Ινστιτούτο οινολογίας στο Hong-Kong), παρουσίασε το Greek Wine Masterclass όπου κάλυψε την ιστορία του κρασιού, του κλίματος και της γεωγραφίας των κυριότερων περιοχών οινοπαραγωγής της Ελλάδας και οδήγησε τους παρευρισκόμενους σε ένα ταξίδι μέσα από 6 αντιπροσωπευτικά είδη (που γίνονται κυρίως με γηγενείς ποικιλίες).

Τα 6 κρασιά που δοκιμάστηκαν στο Masterclass ήταν:

• Mantinia Tselepos 2015, Moschofilero, PDO Mantinia
• Santo Wines – Santorini Assyrtiko Grande Reserve 2013, Assyrtiko, PDO Santorini
• Microclima Papaioannou 2005, Agiorgitiko, PDO Nemea
• Ramnista Kir – yianni 2012, Xinomavro, PDO Naoussa
• Chateau Porto Carras 2006, 50% Cabernet Sauvignon-30% Cabernet Franc-20% Limnio, PDO Meliton Slopes
• Samos Vin Doux 2015, White Small Berried Muscat, PDO Samos

Τα κρασιά αυτά αντιπροσωπεύουν τι βασικές και δημοφιλέστερες ποικιλίες του Ελληνικού οίνου που είναι το Μοσχοφίλερο (λευκό) από την Μαντινεία , το Ασύρτικο (λευκό) από τη Σαντορίνη, το Αγιωργίτικο (κόκκινο) από τη Νεμέα και το Ξινόμαυρο (κόκκινο) από τη Νάουσα.

Το Μοσχοφίλερο είναι μια ‘γκρι’ ποικιλία που μοιάζει ρόδινη (σαν το Pinot Grigio) και χρησιμοποιείται μόνο για την παραγωγή λευκών κρασιών. Διακρίνεται για την φρεσκάδα του, τα ζωντανά αλλά ντελικάτα πολύ λουλουδένια αρώματά του, γεμάτα ροδοπέταλα και λεμονανθούς, τραγανή οξύτητα και σχετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ.

Το Ασύρτικο πολύ πιο δομημένο, είναι ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά σταφύλια διεθνώς και υπογράφει μια υψηλή οξύτητα ανεξάρτητα με το τόπο καλλιέργειας (έχει την οξύτητα ενός Riesling από δροσερά κλίματα). Τα αρώματα του θυμίζουν πράσινο μήλο, λευκό ροδάκινο, ορυκτά, μέταλλα και θρυμματισμένα κοχύλια που τα συνοδεύει συχνά μια νευρική δομή και υψηλή περιεκτικότητα αλκοόλ.

Το Αγιωργίτικο είναι μέχρι στιγμής η πιο άφθονη και αναγνωρισμένη ποικιλία. Παράγει μέτριο έως γεμάτο σώμα με βαθύ χρώμα, σχετικά απαλή υφή και δυνατή μύτη από κόκκινα φρούτα όπως ξινά αγριοκέρασα και μούρα. Είναι γνωστό και για την ιδιότητα να ταιριάζει όμορφα με το βαρέλι, που του προσθέτει αρώματα από γλυκά μπαχαρικά, καφέ και σοκολάτα καθώς ωριμάζει.

Το Ξινόμαυρο (που θεωρείται συχνά το Pinot Noir ή το Nebbiolo της Ελλάδας) ορίζεται από το υψηλό του επίπεδο σε ξηρές τανίνες και ψηλή οξύτητα που το κάνει ένα κρασί με σπουδαίες δυνατότητες ωρίμανσης.

Υπάρχουν περισσότερες από 200 Ελληνικές ποικιλίες σταφυλιού από τις οποίες οι 50 είναι πολύ σημαντικές εμπορικά. Το ελληνικό σύστημα ονομασίας κρασιών περιλαμβάνει σήμερα πάνω από 70 ΠΟΠ και ΠΓΕ ζώνες. Η Ελληνική κυβέρνηση δημιούργησε ένα φυλλάδιο Ελληνικών κρασιών (64 σελίδες) και μια Βίβλο Ελληνικών κρασιών (114 σελίδες) και τα δύο γραμμένα από τον κο Κ. Λαζαράκη για την καλύτερη προώθηση και την καλύτερη γνώση των Ελληνικών οίνων. Και τα δύο μεταφράζονται στα Κινεζικά και μοιράζονται δωρεάν στους επαγγελματίες από τα τέλη του Ιουνίου.

Ο διευθυντής του τμήματος προώθησης του Ελληνικού Οίνου δήλωσε στα πλαίσια του Masterclass: ‘Μπορεί να σας εκπλήξει το γεγονός ότι οι Έλληνες δεν κάνουμε φασαρία για τα κρασιά μας, παρόλο που είμαστε περήφανοι για αυτά και τα θεωρούμε κορυφαία, αλλά προτιμάμε να εργαζόμαστε σταθερά και να τα βελτιώνουμε καθώς και να τα τιμολογούμε λογικά κάθε χρόνο. Τα κρασιά μας εντυπωσιάζουν για το terroir  που εκφράζουν και οι γηγενείς ποικιλίες μας διαθέτουν μοναδική προσωπικότητα’.