Τα ξεχωριστά κρασιά της Αίτνας

Η Σικελία είναι ένα μεγαθήριο στον οινοπαραγωγό κόσμο, καθώς παράγει περισσότερο κρασί από την Αυστραλία, και έχουν φυτευτεί εκεί περισσότερα αμπέλια από ότι στην Χιλή και το Μπορντό μαζί. Η πολύ δημοφιλής ποικιλία Nero d'Avola είναι ο λόγος για τις περισσότερες φυτείες κόκκινων σταφυλιών που βρίσκονται παντού στο νησί, εκτός από την Αίτνα στη βορειοανατολική ακτή του νησιού, όπου η πολύ πιο συναρπαστική ποικιλία Nerello Mascalese παράγει κόκκινα κρασιά υψηλής περιεκτικότητας σε τανίνες και με λίγο χρώμα. Η σπάνια εμφάνιση της ποικιλίας Nerello Cappucio, συχνά καταλήγει στα κόκκινα κρασιά της Αίτνας, κάτι το οποίο, αποτελεί τον τέλειο συνδυασμό, δεδομένου ότι έχει χαμηλότερες τανίνες και περισσότερο χρώμα. Η συνήθης αναλογία είναι περίπου 90% έως 95% Nerello Mascalese και 5% έως 10% Nerello Cappuccio. Οι παραγωγοί θα χρησιμοποιούσαν περισσότερο Nerello Cappuccio, αλλά οι φυτείες είναι λίγες και μακριά μεταξύ τους. Πράγματι, υπάρχει μια αγωνία για να φυτευτούν περισσότερα. Για τον ίδιο λόγο υπάρχουν μόνο τρία μονοποικιλιακά κρασιά από Nerello Cappuccio που γίνονται στην Αίτνα, σε σύγκριση με το μεγάλο πλήθος των 100% Nerello Mascaleses.

Μαζί με το Πιεμόντε, η Αίτνα, είναι η μόνη μεγάλη έκταση με αμπελώνες στην Ιταλία έντονα συνδεδεμένη με συγκεκριμένες περιοχές (και πάλι, όπως η Βουργουνδία). Στην Αίτνα αυτές οι ζώνες είναι γνωστές ως Contrade, και η κάθε μία έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Η Γκουαρντιόλα, για παράδειγμα, έχει την τάση να παράγει λιτά, δομημένα κρασιά και η Feudo di Mezzo πολύ ώριμα και πρώιμα κρασιά.

Αυτό που κάνει τα κρασιά της Αίτνας τόσο ξεχωριστά είναι ένας συνδυασμός τριών παραγόντων, 

• Το γεγονός ότι έχει ένα αλπικό κλίμα σε μια μεσογειακή γη, που οδηγεί σε τεράστια αλλαγή της θερμοκρασίας, μέρα-νύχτα, το οποίο δίνει τρομερά αρώματα στα κρασιά.
• Τα ηφαιστειακά εδάφη, που χαρακτηρίζονται από στρώματα διαφορετικών γεωλογικών προελεύσεων και συμπεριλαμβάνουν περισσότερους από 46 διαφορετικούς τύπους λάβας.
• Η επικράτηση των αμπόλιαστων, προ-φυλλοξήρας αμπελιών.

Σε γενικές γραμμές τα κρασιά της περιοχής έχουν κάποια ή όλα από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: έντονο βιολετί άρωμα, ξινή γεύση κόκκινου κερασιού ή μούρου, γλυκιά και πικάντικη γεύση, γεύση αμυγδαλόπαστας (ματζιπάν), νότες βότανων, και μια καπνιστή, πυρολιθική και μεταλλική αίσθηση. Η ποικιλία Nerello Mascalese κάνει φοβερά κρασιά για φαγητό και παράγει οίνους με φυσική φρεσκάδα, μέτρια γλυκύτητα αλκοόλ και ζουμερή γεύση, αλλά και ένα ξηρό τελείωμα. Αυτά είναι τα κρασιά που σας κάνουν να ανυπομονείτε να τα πιείτε.