Σχέδιο ΣΕΒ – ΙΟΒΕ για ιδιωτικό μονοπώλιο στην διακίνηση των αγροτικών ελληνικών προϊόντων εγκρίθηκε από το Εurogroup

Στις 5 Μαΐου 2014, εκτός της διαπραγμάτευσης για το χρέος, ο τότε Υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας, έδωσε στο Εurogroup και έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα για τα  επόμενα 10 χρόνια, ο οποίος βασίστηκε στη μελέτη «Greece 20/20″ της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε παράλληλη μελέτη του ΙΟΒΕ. Τα κεφάλαια για το εν λόγω σχέδιο θα αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο.  Όπως αναφέρεται στην μελέτη :«Στόχος η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας θα επιτευχθεί και η Ελλάδα δίνοντας σημασία στη μαζική παραγωγή προϊόντων με τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη». 

Η έγκριση της μελέτης αυτής έχει προκαλέσει αναστάτωση και ανησυχία στους έλληνες αγρότες οι οποίοι είναι βέβαιοι ότι οι μικροί και μεσαίοι παραγωγοί θα εξοντωθούν αν τελικώς το σχέδιο αυτό τεθεί σε εφαρμογή. Δηλώνουν έντονα επίσης τη δυσφορία τους καθώς δεν υπήρξε σχετική ενημέρωση  των εκπροσώπων των παραγωγικών τάξεων δηλ. των Επιμελητηρίων τους πριν κατατεθεί το σχέδιο, ώστε να συζητηθούν οι θέσεις τους.

Η μελέτη προτείνει: « Βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσω οικονομιών κλίμακας.  Αυτό συνεπάγεται τη στροφή προς μεγαλύτερες μονάδες και υψηλότερη παραγωγικότητα μέσω της αναδιανομής της καλλιεργήσιμης γης προς όφελος συγκεκριμένων προϊόντων, τη δυνητική χρήση δημοσίων εκτάσεων για να μεγαλώσει η κλίμακα παραγωγής, την εισαγωγή νέων μεθόδων και κινήτρων για την αύξηση της παραγωγικότητας της γης, και την ίδρυση ενός νέου οργανισμού τυποποίησης και πιστοποίησης για αγροτικά προϊόντα και μεθόδους (περιλαμβανομένης της βιολογικής καλλιέργειας)».   Επίσης προβλέπεται: «η ίδρυση μιας “Eταιρίας Ελληνικών Τροφίμων” (ιδιωτική εταιρεία ή ΣΔΙΤ-Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα) ώστε να συγκεντρωθεί η παραγωγή, να υπάρξει συντονισμός, να δημιουργηθούν και να λειτουργήσουν δίκτυα διανομής στο εξωτερικό (ίδια πλατφόρμα με τη βιομηχανία τροφίμων)» και παράλληλα: « η ανάπτυξη 4-6 σύγχρονων μονάδων μεταποίησης και συσκευασίας μεγάλης κλίμακας (για τα προϊόντα προτεραιότητας όπως ελαιόλαδο, ελιές, τομάτες και πατάτες), στρατηγικά τοποθετημένων κοντά στην πηγή της πρώτης ύλης».

Οι σκεπτικιστές αναρωτιούνται:  Ποιος θα δίνει στις τέσσερις μεγάλες εταιρείες που θα ασχοληθούν την πιστοποίηση; Ποιος θα τις ελέγχει και ποιοι θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών; Πώς θα εξασφαλιστεί, ότι οι παραγωγοί δε θα θιγούν πουλώντας τη σοδειά τους και οι τέσσερις δεν θα δημιουργήσουν συνθήκες μονοπωλίου διαμορφώνοντας τις τιμές μεταξύ τους;  Εκ των πραγμάτων, εάν επιτρέπεται μόνο σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που μόνος του καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα, δε θα έχει άλλη επιλογή παρά να αποταθεί σε αυτές.  Τέλος είναι προφανές ότι αφού η Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων: «Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή και θα διαχειρίζεται τη διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας», θα είναι και η μόνη που θα προγραμματίζει τη διανομή των προϊόντων των τεσσάρων εταιριών παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων.