Τι εστί βερίκοκο... για την υγεία μας

Προς το τέλος της άνοιξης και την αρχή του καλοκαιριού κάνουν την εμφάνισή τους στους πάγκους της μαναβικής, τα αγαπημένα μας ζουμερά βερίκοκα, τα «χρυσόμηλα» των Ρωμαίων ή όπως τα αποκαλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες, τα «χρυσά αυγά του ήλιου». Ένα από τα πιο πολυχρηστικά φρούτα, το βερίκοκο καλλιεργήθηκε αρχικά στην Κίνα, μέχρι που το ανακάλυψαν οι Πέρσες. Μόνο όταν ο καρπός βρήκε τον δρόμο του προς τη Μεσόγειο, φάνηκε η δημοτικότητά του και οι Ισπανοί εξερευνητές ήταν εκείνοι που το έκαναν γνωστό στην Αμερική. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι πατρίδα του ήταν η Ινδία όπου το καλλιεργούσαν από το 3000 π.Χ. Από όπου και αν προήλθε, όλοι συμφωνούν για τα οφέλη του και καταναλώνεται ευχάριστα τόσο ωμό όσο και μαγειρεμένο. Η αποξηραμένη έκδοση αυτού του φρούτου είναι παγκόσμια αγαπητή και χώρες όπως η Τουρκία, η Ιταλία, η Ρωσία, η Ισπανία, η Ελλάδα, οι ΗΠΑ και η Γαλλία θεωρούνται οι κύριοι παραγωγοί βερίκοκων.

Θρεπτική αξία

Οι μικροσκοπικές τριχούλες στο εξωτερικό δέρμα του πορτοκαλοκίτρινου αυτού σαρκώδους φρούτου έχουν υφή βελούδου και μπορούν να καταναλωθούν χωρίς να χρειάζεται να αποφλοιωθούν. 100 γραμμάρια φρέσκων βερίκοκων προσφέρουν 12% βιταμίνης C, 12% βιταμίνης Α και 6% του καλίου που απαιτούνται από τον οργανισμό και όλα αυτά με λιγότερες από 50 θερμίδες. Από τον πυρήνα των καρπών παράγεται λάδι το οποίο χρησιμοποιείται ως επουλωτικό πληγών και έχει καταπραϋντικές, τονωτικές και αντισπασμωδικές ιδιότητες. Έχει βρεθεί ότι ο χυμός των φύλλων της βερικοκιάς έχει θετικά αποτελέσματα σε ασθένειες του δέρματος όπως ψωριάσεις, εκζέματα και εγκαύματα από τον ήλιο. Γενικά χρησιμοποιείται στη φαρμακοβιομηχανία και για την παρασκευή καλλυντικών.

Καλή πηγή βιταμίνης Α

Πλούσια σε βιταμίνη Α, η οποία είναι επίσης γνωστή ως ρετινόλη. Είναι λιποδιαλυτή και βοηθά στην ενίσχυση της όρασης, διατηρεί το ανοσοποιητικό σύστημα υπό έλεγχο, ενώ παράλληλα προστατεύει και το δέρμα. Η ρετινόλη και το βήτα καροτένιο (που επίσης έχουν τα βερίκοκα) μειώνουν τις πιθανότητες ηλικιακού εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας που προκαλεί συχνά απώλεια όρασης.

Πλούσιο σε ίνες

Είτε το τρώτε αποξηραμένο είτε φρέσκο, το βερίκοκο είναι μια καλή πηγή διαιτητικών ινών. Δεδομένου ότι η ρετινόλη στο βερίκοκο είναι λιποδιαλυτή, ο καρπός διαλύεται εύκολα στο σώμα και τα σημαντικά θρεπτικά συστατικά απορροφώνται εύκολα από το σύστημα. Διασπά τα λιπαρά οξέα γρήγορα, πράγμα που σημαίνει ότι η πέψη λειτουργεί σωστά και επιπλέον, προστατεύει από τα γαστρεντερικά προβλήματα.

Ωφέλιμο για την καρδιά

Δεδομένου ότι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες, συμβάλλει στη μείωση της κακής χοληστερόλης και την προστασία της καρδιάς. Ταυτόχρονα, αυξάνει την καλή χοληστερόλη και λόγω της περιεκτικότητας σε κάλιο εξισορροπεί τα επίπεδα ηλεκτρολυτών διατηρώντας έτσι τους μυς της καρδιάς υγιείς.

Πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών

Τα ώριμα βερίκοκα είναι φυσικές πηγές αντιοξειδωτικών. Όταν καταναλώνονται καθημερινά, βοηθούν τον οργανισμό να απαλλαγεί από τις τοξίνες, καταπολεμώντας ταυτόχρονα τις ελεύθερες ρίζες που βλάπτουν τα κύτταρα.

Καλό για το αίμα

Ως φυτικό προϊόν, περιέχει μη αιμικό σίδηρο. Αυτός ο τύπος σιδήρου χρειάζεται χρόνο για να απορροφηθεί από το σώμα και όσο περισσότερο μένει στο σύστημα τόσο καλύτερες είναι οι πιθανότητες στην πρόληψη της αναιμίας. Συνιστάται να παίρνετε μαζί και βιταμίνη C για να εξασφαλίσετε καλύτερη απορρόφηση του μη αιμικού σιδήρου.

Φιλικό προς το δέρμα

Ο συνδυασμός βιταμίνης C, A, αντιοξειδωτικών και φυτοθρεπτικών συστατικών εξασφαλίζει ένα υγιές και λαμπερό δέρμα.

Συμβάλλει στη δίαιτα

Οι διαιτητικές ίνες που περιέχει βελτιώνουν το πεπτικό σύστημα, το οποίο βοηθά στην αύξηση του μεταβολισμού. Μας χορταίνει χωρίς να προσθέτει περιττές θερμίδες. Ωστόσο, θυμηθείτε να ξεπλένετε το στόμα σας αν επιλέξετε τα αποξηραμένα βερίκοκα καθώς περιέχουν περισσότερη ζάχαρη και δεν θέλετε να επηρεάσουν την οδοντική σας υγεία.

Ενισχύει τα οστά

Λόγω του ασβεστίου και καλίου που περιέχει, προστατεύει τη διαμόρφωση και ανάπτυξη των οστών.

Πώς να προσθέσετε βερίκοκα στη διατροφή σας

Το βερίκοκο μπορεί να καταναλωθεί με πολλούς τρόπους. Εκτός από τη φρέσκια ή αποξηραμένη εκδοχή του φρούτου, θα μπορούσατε να τα κόψετε και να τα προσθέσετε στα δημητριακά, να τα ανακατέψετε με γιαούρτι και να τα απλώσετε στο ψωμί, να τα κάνετε μαρμελάδα ή κομπόστα με λίγη ή και καθόλου ζάχαρη και να τα απολαύσετε χωρίς ενοχές. Ταιριάζουν πολύ σε γλυκές τάρτες, πίτες και κέικ αλλά ακόμη και σε σαλάτες. Συνδυάζονται εξαιρετικά με τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, την φέτα, το βαλσαμικό ξύδι και τα αμύγδαλα.

Οι πιο γνωστές ποικιλίες

Οι κυριότερες καλλιεργούμενες ελληνικές ποικιλίες είναι:

Πρώιμη Τίρυνθας

Πρώιμη ποικιλία που καλλιεργείται στην περιοχή της Κορινθίας, με μέτριου μεγέθους καρπό, ανθεκτικό στην μεταφορά.

Διαμαντοπούλου

Μέσης παραγωγικότητας και εξαιρετικής νοστιμιάς ποικιλία. Καλλιεργείται πρωτίστως στην Κορινθία και σε άλλες περιοχές της Πελοποννήσου.

Μπεμπέκου

Ελληνική ποικιλία που παράγει μεγάλου μεγέθους καρπούς, την οποία βρίσκουμε κυρίως στην περιοχή της Πελοποννήσου και στη Μακεδονία.

Υπερπρώιμο Πόρου

Μέτριο μέγεθος, σχήμα σφαιρικό, φλοιό και σάρκα λευκοκίτρινη πολύ γλυκιά.

Τσαουλί

Πολύ πρώιμη ποικιλία, ωριμάζει τέλη Μαΐου και καλλιεργείται κύρια στην Αττική. Μικρά σε μέγεθος και γλυκά.

Πρώιμο Τίρυνθας

Κυλινδρικός καρπός με χρώμα ανοιχτό πορτοκαλί, με υψηλή συνεκτικότητα και λεπτή υφή. Ωριμάζει αρχές Ιουνίου και είναι πολύ παραγωγική.

Τύρβη 1 και 2 (Δαναϊς)

Καρποί στρογγυλοί με κίτρινη ή πορτοκαλί σάρκα και μεγάλη παραγωγικότητα. Ωριμάζουν το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου. Προορίζονται και για κονσερβοποίηση.

Nιόβη

Μεγάλος στρογγυλός καρπός με χρώμα πορτοκαλί και κόκκινο επίχρωμα. Μετρίως γλυκά και λεπτής υφής.

Νόστος

Καρπός στρογγυλός με χρώμα φλοιού πορτοκαλί. Ωριμάζει το 2ο δεκαήμερο Ιουνίου. Ανθεκτικός σε μεταφορές, κατάλληλος και για βιομηχανική επεξεργασία.

Νηρηίς

Είναι όψιμη ποικιλία με στρογγυλό καρπό που έχει χρώμα ανοιχτό πορτοκαλί με κόκκινο επίχρωμα στην λιαζόμενη πλευρά. Ωριμάζει κατά τα τέλη του Ιουνίου και έχει υψηλή παραγωγικότητα.

Νεράιδα

Ωριμάζει στα μέσα Ιουνίου. Ο καρπός είναι εύγευστος, στρογγυλός, γυαλιστερός, με κόκκινο επίχρωμα στην επιφάνεια, απαιτητική σε ψύχος και κατάλληλη για ημιορεινές περιοχές.

Φωτεινή Πουρνάρα