Νομίζετε ότι ξέρετε όλα τα είδη των μούρων; Η αλήθεια ίσως σας ξαφνιάσει
Μπορεί να φαίνονται χαριτωμένα, πολύχρωμα και μικρά, αλλά αυτά τα σούπερ φρούτα είναι ένα αντιοξειδωτικός θησαυρός. Από τα αρχαία χρόνια, τα μούρα έχουν χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για ιατρικούς σκοπούς, αλλά και ως συστατικά στην κουζίνα. Και ενώ όλα τα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν αντιοξειδωτικά, τα μούρα θεωρούνται μερικές από τις καλύτερες πηγές βιταμίνης C, κερσετίνης και πολυφαινόλης. Ποια όμως πράγματι ανήκουν σε αυτή την οικογένεια;
Από όλες τις λεγόμενες υπερτροφές λίγες απολαμβάνουν περισσότερη φήμη και διακρίσεις από την οικογένεια των μούρων. Από τα ταπεινά βατόμουρα έως τους εξωτικούς ξαδέλφους τους από χώρες μακρινές, τα μούρα είναι στις κορυφαίες θέσεις. Σίγουρα, τα πορτοκαλί φρούτα και τα σκούρα πράσινα λαχανικά μπορεί να έχουν το δικό τους μερίδιο σημαντικής συμβολής στην αντιοξειδωτική προστασία του οργανισμού, αλλά τα μούρα φαίνεται να κλέβουν την παράσταση. Και όμως, κάποια που θεωρούμε ως μούρα δεν ανήκουν σε αυτή την οικογένεια, ενώ περιέργως, άλλα που ούτε που το φανταζόμαστε, είναι μούρα.
Η ασυμφωνία στην ονοματολογία των μούρων προέκυψε επειδή οι άνθρωποι ονόμαζαν ορισμένα φρούτα "μούρα" χιλιάδες χρόνια πριν οι επιστήμονες δώσουν έναν ακριβή ορισμό της λέξης. Συνήθως, ως μούρα εννοούμε τα μικρά, ζουμερά φρούτα που μπορούμε να κόψουμε από τα φυτά, αλλά η επιστημονική ταξινόμηση είναι πολύ πιο περίπλοκη. Στη βοτανική ορολογία, ένα μούρο είναι ένα απλό φρούτο με σπόρους και πούλπα που παράγεται από τις ωοθήκες ενός και μόνο λουλουδιού. Είναι σαρκώδες παντού εκτός από τους σπόρους. Δεν έχει κάποια ειδική "αδύναμη γραμμή" κατά μήκος της οποίας το σπάμε για να απελευθερώσουμε τους σπόρους όταν είναι ώριμο.
Ένα μούρο μπορεί να αναπτυχθεί από μια ωοθήκη με ένα ή περισσότερα καρπόφυλλα (οι θηλυκές αναπαραγωγικές δομές ενός λουλουδιού). Οι σπόροι είναι συνήθως ενσωματωμένοι στο σαρκώδες εσωτερικό της ωοθήκης, αλλά υπάρχουν μερικά μη σαρκώδη παραδείγματα όπως οι πιπεριές που έχουν αέρα και όχι πούλπα γύρω από τους σπόρους τους. Οι διαφορές μεταξύ της καθημερινής και της βοτανικής χρήσης του "μούρου" καταλήγουν σε τρεις κατηγορίες: τα φρούτα εκείνα που είναι μούρα σύμφωνα και με τους δύο ορισμούς, τα φρούτα που είναι από βοτανική άποψη μούρα αλλά δεν είναι κοινώς γνωστά ως μούρα και τα τμήματα εκείνα των φυτών που είναι κοινώς γνωστά ως μούρα που όμως δεν είναι μούρα σύμφωνα με τη βοτανολογία και μπορεί να μην είναι καν φρούτα. Έτσι, π.χ. τα σμέουρα, τα βατόμουρα, οι φράουλες στην πραγματικότητα είναι σύνθετοι καρποί επειδή δημιουργούνται όχι μόνο από τις ωοθήκες αλλά και από άλλα μέρη του λουλουδιού και όχι μούρα.
Τροφές που είναι τεχνικά μούρα όσο και αν φαίνεται περίεργο
Όταν σκέφτεστε τα μούρα, είμαστε αρκετά σίγουροι ότι κανένα από τα παρακάτω δεν σας έρχεται στο μυαλό, αλλά σύμφωνα με τον τεχνικό ορισμό του μούρου είναι:
Μπανάνα, Αβοκάντο, Κολοκύθα, Ντομάτα, Μελιτζάνα, Σταφύλι, Καρπούζι, Ακτινίδιο
Για μερικά από αυτά τα φρούτα, ιδιαίτερα για τις μπανάνες, οι σπόροι τους είναι τόσο μικροσκοπικοί που ούτε καν τους παρατηρούμε.
Φωτεινή Πουρνάρα
