Γευσιγνωσία στο τσίπουρο
Είτε καταναλώνεται στο βουνό παρέα με πικάντικους μεζέδες κρέατος, είτε παραθαλάσσια συντροφεύοντας θαλασσινούς μεζέδες, το τσίπουρο απογειώνει τις γεύσεις και χαρίζει άρωμα Ελλάδας.
Για την γευσιγνωσία του τσίπουρου χρησιμοποιούμε τις αισθήσεις που χρησιμοποιούμε και στο κρασί, την όραση , την όσφρηση και την γεύση. Αν και συνηθίζεται να πίνεται σε σφηνοπότηρα, όταν θέλουμε να αποκρυπτογραφήσουμε την ποιότητά του, θα χρειαστούμε ένα ποτήρι με πόδι, σε σχήμα τουλίπας, μεσαίου μεγέθους.
Χρήση της όρασης
Το τσίπουρο στο ποτήρι πρέπει να είναι διαφανές, άχρωμο και απόλυτα διαυγές, χωρίς θολούρες ή ιζήματα. Χρωματισμός στο τσίπουρο από σταφύλι πιθανότατα σημαίνει υπολείμματα φυτοφαρμάκων, κακή επεξεργασία ή συντήρηση. Κηλίδες λαδιού στην επιφάνεια είναι δείγμα υπολειμμάτων από το τέλος της διαδικασίας της απόσταξης και συνήθως έχουν και οσμή όχι ιδιαίτερα ευχάριστη. Αν μετά από ψύξη παρατηρηθούν κρύσταλλοι στον πάτο του ποτηριού είναι πιθανότατα από τα αρωματικά πρόσθετα (γλυκάνισο κλπ.). Αν με την προσθήκη νερού πάρει γαλακτερή όψη είναι επίσης δείγμα ύπαρξης ανθόλης κυρίως από γλυκάνισο.
Χρήση της όσφρησης
Αναδεύουμε το ποτήρι για να απελευθερώσει τα αρώματά του και εισπνέουμε αργά πάνω από το ποτήρι. Η ένταση του οινοπνεύματος δεν θα πρέπει να είναι ενοχλητική στην εισπνοή, ενώ όταν υπάρχουν αρωματικά πρόσθετα καλό θα είναι να είναι διακριτά και στη μυρωδιά. Η οσμή πρέπει να είναι ευχάριστη και ταγκές οσμές μούχλας κλπ. προδίδουν κακή διαδικασία παραγωγής ή φύλαξης.
Χρήση της γεύσης
Η δοκιμή της ποιότητας του τσίπουρου στο στόμα δεν είναι ιδιαίτερα εύκολη υπόθεση, αφού το υψηλό αλκοόλ μειώνει την ικανότητα των αισθητηρίων του στόματος. Αν κρατήσετε για λίγο στο στόμα μια μικρή γουλιά, το καλό τσίπουρο θα πρέπει να απελευθερώσει στην στοματική κοιλότητα τα αρώματά του που ανάλογα με την παρασκευή του μπορεί κανείς να διακρίνει τα ιδιαίτερα αρώματα της ποικιλίας του σταφυλιού από την οποία προέρχεται αλλά και τα βότανα που πιθανά προσθέτουν ανά περιοχές, όπως θυμάρι, θρούμπι, τσάι, εσπεριδοειδή, σαφράν αλλά κυρίως γλυκάνισο που έχει και την εντονότερη και πιο χαρακτηριστική ευωδιά. Γεύσεις όπως, πικράδα ή ενοχλητική οξύτητα, δεν πρέπει να υπάρχουν και μαρτυρούν σφάλματα στη διάρκεια της απόσταξης.
