Γιατί δεν πρέπει να αναγράφονται τα ισοδύναμα άσκησης στις ετικέτες των τροφίμων

Αν και αυτή ιδέα δεν είναι τόσο διαδεδομένη στις Ηνωμένες Πολιτείες, που καθορίζουν τις περισσότερες τάσεις στον τομέα των τροφίμων, στην Μεγάλη Βρετανία, οι μεγαλύτερες οργανώσεις που ασχολούνται με τη δημόσια υγεία, και κυρίως η Royal Society for Public Health, υποστηρίζουν ανοιχτά ότι τα ισοδύναμα ασκήσεις θα μπορούσα να ενημερώσουν τους καταναλωτές ώστε να κάνουν τις κατάλληλες επιλογές υγείας και διατροφής.

“Η ιδέα είναι να κινητοποιήσουμε τους καταναλωτές ώστε να είναι πιο συνειδητοποιημένοι όταν καταναλώνουν και επιλέγουν προϊόντα, καθώς και να τους ενθαρρύνουμε να είναι πιο δραστήριοι,” υποστηρίζει σε άρθρο της η Shirley Cramer, εκτελεστική διευθύντρια του Royal Society for Public Health.

“Είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα αλλά δεν υπάρχουν αρκετές πληροφορίες σχετικά με το αν αυτές οι ετικέτες και οι πληροφορίες θα κάνουν  καλό στους καταναλωτές ώστε να απαιτήσουμε την εφαρμογή τους με νόμο. Πιστεύω στις πολιτικές που εφαρμόζονται βάση δεδομένων, και αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε κάποια δεδομένα πρώτου κινηθούμε.”

Σύμφωνα με την Sara Haas, εκπρόσωπο της Academy of Nutrition and Dietetics, “θεωρητικά είναι μια καλή ιδέα γιατί σε πολλές μελέτες οι συμμετέχοντες αναφέρουν ότι ένιωσαν έξτρα κίνητρα όταν έκαναν επιλογές.”

Ωστόσο, ανησυχεί ότι αυτό θα οδηγήσει σε μια ακόμα πιο θερμιδοκεντρική αντίληψη της διατροφής. Αν δεις κάποιον να τρέχει πέντε μίλια για να κάψει ένα σακουλάκι καραμέλες, αυτός μπορεί να νομίζει ότι το σακουλάκι είναι το ίδιο με μία φρουτοσαλάτα που έχει τις ίδιες θερμίδες,” αναφέρει η Haas.

Στο πιο πρόσφατο παράδειγμα, ένας νόμος στις Ηνωμένες Πολιτείες υποχρεώνει τις αλυσίδες εστιατορίων να αναγράφονται τον αριθμό των θερμίδων που περιέχονται στα γεύματα τους. Αυτό έχει βασιστεί σε κάποιες έρευνες που δείχνουν ότι η υποχρεωτική αναγραφή των θερμίδων μπορεί να οδηγήσει τους ιδιοκτήτες των εστιατορίων στην αλλαγή των μενού προς το υγιεινότερο.