Κατανοώντας το ρόλο των γονέων στο βάρος που έχουν τα παιδιά τους
Το να βρεθεί μια υγιής ισορροπία μεταξύ της διατροφής και ενός σωστού τρόπου σίτισης για τα παιδιά είναι ένα θέμα που μας ενδιαφέρει όλους. Πολλοί πιστεύουν ότι τα διατροφικά πρότυπα των γονέων ή η επιλογή των παιδικών τροφών αποτελούν σημαντικό παράγοντα για το εάν ένα παιδί έχει κανονικό βάρος ή όχι, αλλά τι ισχύει τελικά;
Οι περισσότεροι από εμάς τείνουμε να κατηγορούμε τους γονείς μας για ό,τι έχει να κάνει με τα κιλά μας ή γενικότερα για τα όποια θέματα βάρους μπορεί να αντιμετωπίζουμε, ωστόσο, μια νέα μελέτη δηλώνει ότι το να τους επιρρίπτουμε όλες τις ευθύνες δεν είναι τελικά απόλυτα δίκαιο. Οι γονείς προσαρμόζουν τον τρόπο που ταΐζουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τη γενετική προδιάθεση του κάθε παιδιού, δεν υπαγορεύουν δηλαδή τις διατροφικές τους συνήθειες αλλά ανταποκρίνονται στα προκύπτοντα χαρακτηριστικά του παιδιού τους.
Παρόλο λοιπόν που θεωρείται ότι ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς παρέχουν τροφή στα παιδιά τους μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο στις πιθανότητές τους να κερδίσουν βάρος, οι επιστήμονες στο King's College και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου ισχυρίζονται ότι αυτό δεν ισχύει αναγκαστικά. Αντίθετα, ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς ταΐζουν τα παιδιά είναι πιθανό να εξαρτάται από το φυσικό βάρος των παιδιών τους, εξηγούν οι ερευνητές. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLOS Genetics, η ομάδα διερεύνησε τη συσχέτιση μεταξύ της «γενετικής προδιάθεσης ενός παιδιού προς ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο βάρος» και των τεχνικών διατροφής του από τους γονείς του.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στοιχεία από τη μελέτη για την πρόωρη ανάπτυξη των διδύμων από το 1994 έως το 1996, η οποία περιλαμβάνει περίπου 4.500 ζευγάρια δίδυμων που γεννήθηκαν στην Αγγλία και την Ουαλία καθώς και απαντήσεις που συγκεντρώθηκαν από ένα ερωτηματολόγιο για τη διατροφή των παιδιών αυτών. Στη συνέχεια, υπολόγισαν αν ένα παιδί είχε γενετική προδιάθεση για μεγαλύτερο ή μικρότερο βάρος και το συνέκριναν με τους τρόπους διατροφής του από τους γονείς του. "Βρήκαμε ότι οι γονείς των οποίων τα παιδιά είχαν γενετική προδιάθεση να έχουν μικρότερο βάρος πιέζονταν περισσότερο να τρώνε και όσα είχαν προδιάθεση να έχουν μεγαλύτερο, οι γονείς τους ήταν πιο περιοριστικοί σχετικά με το πόσο και το τι τους επέτρεπαν να φάνε», εξηγεί η επικεφαλής συντάκτρια Saskia Selzam, από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης στο King's College του Λονδίνου.
"Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι γονείς αναπτύσσουν τις πρακτικές για τη διατροφή των παιδιών τους ανταποκρινόμενοι στη φυσική τάση του παιδιού τους προς ένα υψηλότερο ή μικρότερο βάρος. Αυτό υποδηλώνει ότι οι γονείς προσαρμόζουν τις τεχνικές διατροφής ανάλογα με το βάρος των παιδιών τους, σε αντίθεση με το αντίστροφο. Ο τρόπος με τον οποίο ένας γονέας τρέφει το παιδί του μπορεί επίσης να επηρεάσει το βάρος του παιδιού του σε κάποιο βαθμό, αλλά τα αποτελέσματά μας αμφισβητούν την επικρατούσα άποψη ότι η γονική συμπεριφορά είναι η κύρια επίδραση στην παιδική παχυσαρκία". Η Selzam αναφέρει ότι οι γονείς σαφώς επηρεάζουν αλλά όχι μόνο στην καθιέρωση των μαθησιακών συμπεριφορών. «Αυτό δεν σημαίνει ότι οι διατροφικές στρατηγικές δεν είναι σημαντικές. Αλλά το κύριο σημείο είναι το πώς οι γονείς επηρεάζουν γενετικά τον Δείκτη Μάζας Σώματος των παιδιών τους. Πολλές μελέτες υποστηρίζουν ότι μάλλον είναι οι γονείς που προκαλούν τα παραπανίσια κιλά των παιδιών, αλλά εμείς δείχνουμε ότι πρόκειται για κάτι πιο περίπλοκο από αυτό." Οι ερευνητές αναφέρουν ότι χρειάζεται περαιτέρω μελέτη για να προσδιοριστεί ποιες στρατηγικές διατροφής είναι αποδεκτές και πώς λειτουργούν.
Φωτεινή Πουρνάρα