Η αυξανόμενη εξουσία των παιδιών στην επιλογή του τι θα φάνε

Όταν τα παιδιά αρχίζουν να πηγαίνουν σχολείο, οι γονείς είναι αρχικά αποφασισμένοι να τους βάζουν κάθε μέρα μόνο το πιο υγιεινό κολατσιό. Πατατάκια, μπισκότα, σοκολάτες ή άλλες «απολαύσεις» αποκλείονται, μόνο καλά και υγιεινά σνακς που θα τροφοδοτούν το σώμα και το μυαλό τους. Όταν το γεύμα τους αρχίζει να επιστρέφει ανέγγιχτο στο σπίτι μέρα με τη μέρα, αρχίζουν να ρωτούν φίλους και γνωστούς για το τι βάζουν αυτοί στην τσάντα των μικρών τους. Πολύ συχνά, δυστυχώς, η απάντηση είναι : ένα σάντουιτς με λευκό ψωμί και το αγαπημένο τους σοκολατένιο spread, ένα πακέτο τσιπς, λίγα μπισκότα γεμιστά με κρέμα και στις καλύτερες περιπτώσεις κάποιο φρούτο. Δεν ακούγονται και πολύ υγιεινά γεύματα έτσι δεν είναι; Η απάντησή τους όμως μας βάζει σε περαιτέρω σκέψεις: «Καλά, τουλάχιστον αυτά τα τρώνε!».

Κάποια χρόνια μετά, τα περισσότερα παιδιά είτε δεν παίρνουν καθόλου φαγητό από το σπίτι μαζί τους ή το κολατσιό τους είναι σε μεγάλο βαθμό της επιλογής τους. Αν όλα αυτά σας μοιάζουν οικεία, δεν είστε οι μόνοι. Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Nutrition Education and Behaviour, έδειξε ότι τα παιδιά που έχουν επιρροή στο τι θα αποτελέσει το σχολικό τους γεύμα, επιλέγουν λιγότερο θρεπτικές τροφές, εν μέρει επειδή οι γονείς τους το επιτρέπουν. Η έρευνα αυτή που διεξήχθη στο Ηνωμένο Βασίλειο, διαπίστωσε ότι το κολατσιό των παιδιών αποφασίστηκε κυρίως από το ίδιο το παιδί, όχι από τον γονέα, και η απόλαυση του παιδιού για το συγκεκριμένο γεύμα ήταν το κύριο κίνητρο για να αποδεχθούν οι γονείς τις επιλογές των τροφίμων. "Ο ρόλος των παιδιών στο συσκευασμένο γεύμα που παίρνουν μαζί τους τονίζει την αυξανόμενη εξουσία τους πάνω στις καθημερινές αποφάσεις για τη διατροφή τους", δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Hannah Ensaff, από το Πανεπιστήμιο του Leeds. "Τα συσκευασμένα γεύματα αποτελούν παράλληλα ένα μοναδικό μέσο επειδή συνδέουν το σχολείο, τον γονέα και τον μαθητή."

Οι συμμετέχοντες γονείς στη μελέτη έδιναν καθημερινά ένα συσκευασμένο μεσημεριανό γεύμα στα παιδιά τους τα οποία ήταν πέντε έως έντεκα ετών. Οι ερευνητές προσπάθησαν να κατανοήσουν τις απόψεις των γονέων , εξετάζοντας τους λόγους επιλογής ενός τέτοιου γεύματος, τα τρόφιμα και τα ποτά που συμπεριλήφθηκαν καθώς και το ρόλο των παιδιών στην προετοιμασία των γευμάτων. Παρουσιάστηκαν τέσσερα θέματα κλειδιά: τα παιδιά ως υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων. Οι προτεραιότητες κατά την προετοιμασία του κολατσιού. Οι ανησυχίες των γονέων, οι διαβεβαιώσεις τους καθώς και οι σχολικοί παράγοντες. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι προτιμήσεις των παιδιών είχαν προτεραιότητα στην προετοιμασία των γευμάτων που έπαιρναν στο σχολείο. Τα ίδια τα παιδιά ζητούσαν συγκεκριμένα τρόφιμα όταν ψώνιζαν μαζί με τους γονείς τους αλλά και οι γονείς τους έβαζαν για κολατσιό αυτά που ήξεραν ότι θα απολάμβαναν και θα έτρωγαν. Το γεγονός ότι τα παιδιά θα κατανάλωναν σίγουρα αυτό που θα έπαιρναν από το σπίτι είχε μεγάλη σημασία για τους γονείς όπως και το να συμπεριλάβουν και μια μικρή λιχουδιά. Ενώ το να φέρνουν ως κολατσιό λιχουδιές όπως πατατάκια, σοκολάτες και αναψυκτικά απαγορεύεται συχνά από τις κατευθυντήριες οδηγίες του σχολείου, οι γονείς ανέφεραν ότι τα παιδιά προσπαθούσαν να τους πείσουν να αγνοήσουν αυτές τις συστάσεις επειδή και άλλα παιδιά είχαν φέρει τέτοια τρόφιμα στο σχολείο.

Δεν είναι μόνο τα σχολεία και οι οικογένειες στο Ηνωμένο Βασίλειο που αντιμετωπίζουν και πιέζονται από τη δυσάρεστη πραγματικότητα της αύξησης της παιδικής παχυσαρκίας. Και στη χώρα μας το θέμα αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την σοβαρότητα που του αρμόζει από τους κρατικούς φορείς. Αλλά και οι γονείς, παράλληλα, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να βλέπουν τη διατροφή των παιδιών τους στο σχολείο ως κάτι που πρέπει μόνο να έχει τη μορφή λιχουδιάς, με κενές και επικίνδυνες θερμίδες, μόνο και μόνο για να μην γκρινιάζουν.