Οι πληθυσμοί των ψαριών μπορεί να ανακάμψουν σε 10 χρόνια
Σύμφωνα με μία νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences, οι βελτιωμένες πρακτικές αλιείας, όπως το σύστημα catch share, μπορεί να επιτρέψουν την ανάκαμψη των πληθυσμών των ψαριών σε όλη την υδρόγειο μέσα σε δέκα χρόνια.
Οι πληθυσμοί των ψαριών παρουσιάζουν συνεχώς μείωση τις τελευταίες δεκαετίες, από το 1970 έως το 2010, διάστημα στο οποίο ο τόνος και άλλα είδη έχουν μειωθεί κατά 74%. Οι ειδικοί δίνουν έμφαση στο σύστημα catch share με θεσμοθετημένα όρια παραγωγής ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Οι ερευνητές θεωρούν ότι κατάσταση είναι αναστρέψιμη εντός 10 ετών και αν η εφαρμογή των κατάλληλων μέτρων επεκταθεί, ενδέχεται μέχρι το 2050, οι πληθυσμοί να μπορούν να διπλασιαστούν κάτι που θα έχει πολύ θετικές επιπτώσεις τόσο στα κέρδη της βιομηχανίας της ίδιας όσο και στο περιβάλλον.
Η Amanda Leland, που έχει συγγράψει την μελέτη και διατελεί αντιπρόεδρος του Environmental Defense Fund, χαρακτηρίζει τα αποτελέσματα “εκπληκτικά” καθώς δείχνουν ότι οι άνθρωποι μπορούν να τραφούν αποτελεσματικά από τα ψάρια χωρίς να επηρεάσουν αρνητικά τα υδάτινα οικοσυστήματα. “Θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να βρούμε ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα το οποίο να μπορούμε να λύσουμε τόσο εύκολα,” αναφέρει σε δήλωσή της στον ηλεκτρονικό τύπο.
Η ερευνητική ομάδα που διεξήγαγε τη μελέτη αποτελείται από μέλη του University of Washington και του University of California Santa Barbara και ανέλυσαν δεδομένα από 4700 αλιευτικά πεδία στον κόσμο που αντιπροσωπεύουν το 78% της παγκόσμιας παραγωγής. Αυτό που ανακάλυψαν ήτανε ότι με τους δεδομένους ρυθμούς και πρακτικές αλιείας οι πληθυσμοί των ψαριών θα καταρρεύσουν μέσα σε λίγα έτη ενώ αντίθετα με την εφαρμογή βιώσιμων πρακτικών επιδημικά θα ανακάμψουν πολύ σύντομα.
Ο καθηγητής Chris Costello “Μπορούμε να έχουμε περισσότερα ψάρια στο πιάτο και περισσότερα ψάρια στο αλιευτικό πεδίο”. Το σύστημα catch share προβλέπει ότι κάθε αλιεύς δικαιούται ένα ποσοστό της μέγιστης δυνατής παραγωγής όπως αυτή ορίζεται από επιστήμονες με βάση τα συγκεκριμένα δεδομένα. Η μέθοδος έχει εμφανίσει εξαιρετικά αποτελέσματα σε χώρες όπου έχει εφαρμοστεί όπως η Αυστραλία, η Δανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες που υιοθέτησαν θεσμικές αλλαγές και πήρανε άμεσης δράσης για την προστασία των αλιευτικών πεδίων.