Oι διαφορές ανάμεσα στο αμερικανικό παγωτό και το ιταλικό τζελάτο
Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και όσοι είναι λάτρεις του παγωτού καλό θα είναι να γνωρίζουν τις διαφορές του ιταλικού τζελάτο από το κλασικό παγωτό αμερικανικής προελεύσεως. Εσείς τι θα προτιμήσετε; Ξέρετε πως να διαλέξετε το καλύτερο;
Η πρώτη βασική διαφορά έχει να κάνει με τις λιπαρές ουσίες του γάλακτος που είναι σαφώς χαμηλότερης ποσότητας στο ιταλικό παγωτό σε σύγκριση με αυτό των ΗΠΑ. Ενώ το δεύτερο έχει περιεκτικότητα 25% σε λίπος, το πρώτο έχει ένα ποσοστό που δεν ξεπερνά το 9%.
Η δεύτερη μεγάλη διαφορά έχει να κάνει με την μεγαλύτερη πυκνότητα του τζελάτο σε σχέση με το αμερικάνικο παγωτό. Το 50% του κλασικού παγωτού είναι… αέρας ενώ το ιταλικό έχει ένα ποσοστό που δεν ξεπερνά το 30%.
Η τρίτη και τελευταία βασική διαφορά έχει να κάνει με το γεγονός ότι το ιταλικό γλύκισμα σερβίρεται 10- 15 βαθμούς πιο ζεστό από το αμερικάνικο. Η θερμοκρασία αυτή ενισχύει την κρεμώδη υφή του τζελάτο και κάνει πιο έντονη την γεύση καθώς λιώνει στο στόμα.
Η ιστορία του τζελάτο
Εκανε την εμφάνισή του κατά την περίοδο της Αναγέννησης όταν ο αλχημιστής Cosimo Ruggieri, δημιούργησε την πρώτη γεύση στο ανάκτορο της οικογένειας Medici στην Φλωρεντία, το fior di latte. Το καφέ Café Le Procope έκανε γνωστό το τζελάτο στο ευρύ κοινό όταν άνοιξε τις πόρτες του το 1686 στην πόλη του Παρισιού. Οι παραδοσιακές γεύσεις του τζελάτο περιλαμβάνουν: κρέμα, βανίλια, σοκολάτα, φράουλα, φουντούκι, φιστίκι, λεμόνι, βατόμουρο και ροδάκινο.
Οι πιο σύγχρονες γεύσεις έχουν που αναπτυχθεί, περιλαμβάνουν: ανανά, τιραμισού, μπανάνα, μάνγκο, γιαούρτι, stracciatella, zabajone και amarena. Το παραδοσιακό τζελάτο παρασκευάζεται με βάση το γάλα, την κρέμα γάλακτος και κρόκους αυγών ανάλογα με την γεύση. Το αμερικανικό παγωτό περιέχει βαριά κρέμα, πλήρες γάλα και αρκετούς κρόκους αυγών γι αυτό και είναι πιο λιπαρό.
Το Αμερικάνικο παγωτό
Στις ΗΠΑ το παγωτό είναι το πλέον διαδεδομένο επιδόρπιο καθώς το 9% της παραγωγής αγελαδινού γάλακτος προορίζεται για την παρασκευή του παγωμένου γλυκίσματος. Διαφορές υπάρχουν και στον τρόπο παρασκευής, καθώς το ιταλικό παγωτό απαιτεί εργαστήριο με παστεριωτή, καταψύκτη παρτίδας ειδικά για την παρασκευή ζελατίνης και ένα μπλέντερ βύθισης.
Το παγωτό των ΗΠΑ παράγεται χρησιμοποιώντας συνεχείς καταψύκτες, οι οποίοι συνήθως μεταφέρονται μέσω μιας σήραγγας κατάψυξης στους -40 °, στη συνέχεια διατηρείται σε ψυχρό θάλαμο για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να φτάσει στους -18 ° C.
Αν ενδιαφέρεστε για άλλες κατεψυγμένες απολαύσεις, το σορμπέ είναι μια καλή επιλογή, είναι μη γαλακτοκομικό και αποτελείται από φρούτα, ζάχαρη και νερό.
Γ. Παπαδημητρόπουλος
