Η αλλαγή της διατροφής μας σε αυστηρά χορτοφαγική θα μπορούσε να είναι η λύση στο επισιτιστικό πρόβλημα του πλανήτη

Οι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ προβλέπουν ότι μέχρι το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 9,7 δισ. Αντιμετωπίζοντας την αυξανόμενη παγκόσμια ζήτηση κρέατος, πολλοί αμφισβήτησαν κατά πόσο τα σημερινά μέσα παραγωγής που απαιτούν πολλούς πόρους μπορούν να διατηρηθούν για τις μελλοντικές γενιές. Ωστόσο, νέα έρευνα υποστηρίζει ότι η σημερινή παγκόσμια παραγωγή τροφίμων μπορεί να τροφοδοτήσει τον ταχέως αναπτυσσόμενο παγκόσμιο πληθυσμό, αλλά μόνο αν οι περισσότεροι άνθρωποι αντικαταστήσουν το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα με τα χορτοφαγικά προϊόντα.

Μια vegan διατροφή θα μπορούσε να είναι η λύση σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στην Elementa, Science of the Anthropocene από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Lancaster. Τα πανταχού παρόντα ζώα του πλανήτη είναι σημαντικοί ανταγωνιστές των προϊόντων που καλλιεργούμε, όπως η σόγια και το καλαμπόκι. Εκτός από τα ζώα, τα βιοκαύσιμα καταναλώνουν μεγάλο μέρος των καλλιεργειών μας και ένα μέρος από αυτά καταλήγει ως υπολείμματα τροφίμων και απώλειες μετά τη συγκομιδή.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους παράγοντες, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Lancaster ήθελαν να καταγράψουν πώς η τρέχουσα παραγωγή θα μπορούσε να καλύψει αυτά που θα χρειαζόμαστε το 2050. Διαπίστωσαν ότι ο πλανήτης παράγει ήδη αρκετά προϊόντα που υπερβαίνουν κατά πολύ την μέση ημερήσια πρόσληψη θρεπτικών συστατικών του σημερινού πληθυσμού της γης. Από τεχνική άποψη, οι καλλιέργειες θα μπορούσαν να παρέχουν σε κάθε άνθρωπο στον πλανήτη 5.935 kilocalories ανά άτομο ανά ημέρα (kcal /p/d). Οι άνθρωποι χρειάζονται πρακτικά μόνο 2.353 kcal /p/d. Ωστόσο, από αυτή την ποσότητα, 1,738 kcal/p/d καταναλώνονται για τη διατροφή των εκτρεφόμενων ζώων. Συνολικά, τα ζώα καταναλώνουν περίπου το 34% των παγκόσμιων καλλιεργειών. Επιπλέον, 1,329 kcal/p/d εξαφανίζονται μέσω των αποβλήτων και των απωλειών και σχεδόν 1,000 kcal/p/d επαναχρησιμοποιούνται για άλλες χρήσεις, όπως τα βιοκαύσιμα, τα καλλυντικά και τα φαρμακευτικά προϊόντα. Οι αριθμοί αυτοί δημιουργούν μια λιγότερο αισιόδοξη άποψη για το παγκόσμιο σύστημα διατροφής μας. Υποδεικνύουν ότι εάν συνεχίσουμε να εκτρέπουμε τις βρώσιμες καλλιέργειες σε άλλες χρήσεις εκτός από τη διατροφή του ανθρώπου, μέχρι το 2050 θα πρέπει ουσιαστικά να αυξήσουμε κατά σχεδόν 120% την παραγωγή φυτών ώστε να παρέχουμε αρκετά θρεπτικά συστατικά για όλους τους ανθρώπους της γης.

Είναι ενδιαφέρον ότι οι αναλύσεις των ερευνητών έδειξαν επίσης ότι η παγκόσμια κατανάλωση φρούτων και λαχανικών είναι 38% χαμηλότερη από την ελάχιστη προτεινόμενη για την υγεία, σε σύγκριση με την παγκόσμια κατανάλωση κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων, η οποία σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκεται 20% πάνω από τις αντίστοιχες συστάσεις. Αυτά τα δεδομένα δείχνουν κάποιους ξεκάθαρους τομείς που επιδέχονται αλλαγή, κυρίως μειώνοντας την πρόσληψη κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων, γεγονός που θα βελτίωνε την παγκόσμια υγεία και ταυτόχρονα θα διατηρούσε περισσότερα θρεπτικά συστατικά για τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν με αυτό τον τρόπο να απελευθερωθούν τεράστιες ποσότητες καλαμποκιού για ανθρώπινη κατανάλωση, μια θρεπτική τροφή που συχνά καλλιεργείται αποκλειστικά ως τροφή για τα ζώα. Αν όμως επιλέξουμε να συνεχίσουμε τη διατροφική πορεία που έχουμε σήμερα, θα αναγκαστούμε να μετατρέψουμε περισσότερα δάση και άγρια ​​εδάφη σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις με μεγάλη δαπάνη για το περιβάλλον, προειδοποιούν οι ερευνητές. Η μετατροπή της γης σε καλλιέργειες θα σήμαινε την περαιτέρω καταστροφή της βιοποικιλότητας, την εφαρμογή περισσότερων λιπασμάτων στη γη και την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τα οποία στο σύνολό τους έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τους στόχους της βιωσιμότητας.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στοιχεία από τα παγκόσμια δεδομένα για τα τρόφιμα, συνδυάζοντάς τα με πληροφορίες για τα διατροφικά χαρακτηριστικά των τροφίμων, τις διατροφικές ανάγκες των ζώων που βόσκουν αλλά και των ανθρώπων. Η διαδικασία αυτή προσέφερε μια λεπτομερή εικόνα των παγκόσμιων ροών θρεπτικών συστατικών, αποκαλύπτοντας το πού πηγαίνουν, πώς μπορεί να αλλάξει αυτό το σενάριο και να τραφούν περισσότεροι άνθρωποι. Η ουσία, αναφέρουν, είναι ότι έχουμε αρκετό φαγητό για να τροφοδοτήσουμε τον κόσμο. Πρέπει όμως να βρούμε πολύ πιο έξυπνους τρόπους κατανομής. "Η ανάλυσή μας δεν βρίσκει καμιά θρεπτική υπόσταση στο να διατρέφονται τα ζώα με τρόφιμα για τους ανθρώπους", τονίζουν.

Φωτεινή Πουρνάρα

Πηγή: lancaster.ac.uk